Nieuw boek

De volgende bespreking is  op zaterdag 10 juni bij Rita.  

Het nieuw gekozen boek is “Vernietigen” van Michel Houellebecq

November 2026. De Franse presidentsverkiezingen komen er weer aan, de zittende president kan na zijn tweede termijn niet worden herkozen, dus het hele veld ligt open en extreemrechts maakt een goede kans. Dan verschijnt er op internet een onmogelijk realistische nepvideo waarin een van de voornaamste potentiële kandidaten wordt onthoofd. Contactpersoon voor het onderzoek door de geheime dienst wordt topambtenaar Paul Raison, en over hem gaat dit boek: over zijn omgang met een grote terroristische dreiging, maar vooral ook over zijn privéleven, zijn relatie met zijn vrouw, zijn familie. Na bijna zeshonderd pagina’s blijven we verdwaasd achter.

Vernietigen is de achtste roman van Frankrijks onbetwiste sterschrijver, Michel Houellebecq. Hij pakt er naar eigen zeggen een motief in op dat hij in De kaart en het gebied (2010, Prix Goncourt) niet naar tevredenheid had behandeld: wat als het leven gewoon doorgaat – tot het niet meer doorgaat? Nooit eerder heeft Houellebecq zo’n totale poging gedaan om dat leven in een boek te vatten, met zijn mooie en lelijke kanten, zijn vreugde en zijn pijn, zijn betekenis en zijn betekenisloosheid. Is dit zijn magnum opus?

Advertentie

Gelezen in 2023

De Pool

Ze ziet de Pool voor het eerst wanneer hij het podium op schrijdt, een buiging maakt en plaatsneemt achter de Steinway; een lange man met opvallende zilveren manen. Zij zit in het organisatiecomité dat hem heeft uitgenodigd in Barcelona, voor een van zijn controversiële vertolkingen van Chopin. Na het concert, in een restaurant, spreken ze traag Engels. Voor haar houdt het daar op, zijn interpretatie van zijn landgenoot Chopin kon haar toch al niet bekoren. Maar voor hem begint het pas. De pianist valt als een blok voor de elegante Beatriz – zeker twintig jaar jonger. Zij weert zijn avances eerst af, ze is geen vrouw die vreemdgaat. Maar als hij later terug is in Spanje om masterclasses te geven, en haar uitnodigt hem te bezoeken, gaat ze weifelend op het aanbod in.

Meesterlijk toont Coetzee een stroeve liefde, die wordt geremd door barrières van taal, cultuur, leeftijd en sekse. En als de sceptische Beatriz op het punt staat te vertrekken, lijkt de Pool haar toch voor zich te winnen: ‘Lieve mevrouw,’ zegt hij, ‘herinner je je de dichter Dante Alighieri? Zijn Beatrice heeft hem nooit één woord gegund en hij is zijn leven lang van haar blijven houden.

Het lied van ooievaar en dromedaris

Eliza May Drayden, het hoofdpersonage van Het lied van ooievaar en dromedaris, is al dood als de roman in het jaar 1847 in het Yorkshire dorpje Bridge Fowling begint. Ieder volgend hoofdstuk schuift ten opzichte van het voorgaande een stukje op in de tijd, totdat het verhaal in het elfde hoofdstuk in onze huidige tijd is aangeland. De roman vertelt dan ook niet over Eliza May Draydens leven, maar over haar roerige leven na de dood. De lezer leert Eliza May kennen via de levens van anderen, en via biografieën en verhandelingen over haar, want zij was de schrijfster van een uitzonderlijke roman, die tijdens haar leven werd verguisd, maar die in de loop van 170 jaar door steeds meer lezers als een meesterwerk wordt gezien. Over haar leven is bitter weinig bekend, de omstandigheden waaronder ze stierf zijn een mysterie, en naast haar roman is de enige tekst die ze heeft nagelaten een aantekenboekje met daarin geheimzinnige tekeningen, gedichten en tabellen. Anjet Daanje liet zich voor haar roman inspireren door het leven en werk van de negentiende-eeuwse schrijfster Emily Brontë. Het lied van ooievaar en dromedaris borduurt voort op de ingenieuze verhaalstructuur van de roman Wuthering Heights. Waar Wuthering Heights twee vertellers heeft en het verhaal twee generaties en twee keer achttien jaar omspant, heeft Het lied van ooievaar en dromedaris elf vertellers die de lezer meenemen in een verhaal dat zich over drie eeuwen uitstrekt

Gelezen in 2022

Wat maakt een leven de moeite waard? Miriam Toews weet op deze bijna onbeantwoordbare vraag in te gaan met bijzonder mensvriendelijke humor. Niemand zoals ik is een persoonlijk verhaal over twee zussen en een liefde die het leven verlicht. De mennonitische gemeenschap heeft besloten: in het huis van de zusjes Elf en Yoli mag wel een piano staan, maar het mag alleen als instrument voor de Heer worden gebruikt. De oudsten van de gemeenschap houden het gezin goed in de gaten. Wanneer ze langskomen voor controle, klinkt er vanuit een andere kamer plots de Prelude in g-mineur, opus 23 van Rachmaninov. Elf speelt eerst zachtjes, maar wordt daarna steeds luider. De oudsten staan er bedremmeld bij: tegen zoveel talent, hartstocht en beroering is zelfs het geloof niet opgewassen. Het is het begin van Elfs uitbraak uit de gemeenschap, op zoek naar vrijheid, naar revolutie. Jaren later is ze een wereldberoemd pianiste, rijk en in een gelukkige relatie. Toch valt het leven haar zwaar. Haar zus Yoli is gescheiden, blut, duikt – op zoek naar de ware – met de verkeerde mannen in bed en probeert wanhopig haar zus in leven te houden. Drie weken voordat ze zou beginnen met haar langverwachte wereldtournee doet Elf haar zoveelste zelfmoordpoging en belandt in het ziekenhuis. Zowel Yoli als Elfs partner staat voor een levensgroot dilemma. Kan Elf weer gezond worden? Of moeten ze haar laten gaan? Wat maakt een leven de moeite waard? Miriam Toews weet op deze bijna onbeantwoordbare vraag in te gaan met bijzonder mensvriendelijke humor. Op lichte maar zelfverzekerde toon schrijft ze over het afscheid van de kindertijd en de uitdagingen van volwassen verplichtingen. Niemand zoals ik is een persoonlijk verhaal over twee zussen en een liefde die het leven verlicht.

‘Eén vraag kwam centraal te staan in mijn leven, vormde het middelpunt van al mijn gedachten, nam alle momenten in beslag waarop ik alleen was met mezelf: hóe kon ik revanche nemen, met welke middelen?’ Jarenlang heeft Édouard Louis slechts één alomvattende wens: hij wil ontsnappen aan zijn verstikkende en achtergestelde jeugd in Noord-Frankrijk. Hij droomt ervan om rijk te zijn en op straat herkend te worden, en om dat te bereiken zal hij tot tweemaal toe zijn leven totaal veranderen; hij laat zijn kansarme geboortedorp achter voor een nieuw leven op de middelbare school in Amiens, om daar vervolgens zijn beste vriendin in de steek te laten om toegang te krijgen tot de elite van Parijs.
Maar nu, op het moment dat hij wereldwijd succesvol is, wil hij eigenlijk alleen maar in een hoekje blijven liggen, weg van alles. Een gat graven en erin verdwijnen om nooit meer te hoeven spreken en bewegen.

In Veranderen: methode vertelt Édouard Louis zijn eigen verhaal, zijn odyssee, op nietsontziende wijze. Hij bewijst hiermee eens te meer waarom hij een van de belangrijkste en meest toonaangevende schrijvers van zijn generatie is.

In ‘Elizabeth Finch’ van Julian Barnes is hoofdpersoon Neil op een kruispunt in zijn leven aanbeland, hij besluit opnieuw plaats te nemen in de collegebanken. De gescheiden vader en gewezen acteur is toe aan een geestelijke opfrisser en schrijft zich in voor de cursus ‘Cultuur en beschaving’. Vanaf de eerste lesdag raakt hij in de ban van zijn iets oudere professor. Elizabeth Finch doceert in eloquente, rokerige volzinnen over Sint-Ursula, Goethe, Julianus de Afvallige, de Verlichting, en over de parallellen tussen verleden en heden. Ze is een toonbeeld van ruimdenkendheid, en verwacht hetzelfde van haar cursisten. Alle intellectuele openheid ten spijt blijkt Elizabeth Finch een gesloten figuur die haar privéleven hermetisch afschermt – en daardoor Neil en zijn medecursisten des te meer fascineert. Neils kalverliefde wordt pas echt een obsessie wanneer hij jaren later onverwacht de schriftelijke nalatenschap van zijn mentor erft: dozen vol aantekeningen die wijzen op haar eigen obsessie. Wat bewoog de mysterieuze Elizabeth Finch nou werkelijk? Wat beoogde ze met dit postume gebaar? Welke opdracht moet Neil voor zijn grote voorbeeld voltooien?

Georg Kempf is een Kroaat met Duitse wortels. In de Tweede Wereldoorlog wordt hij als ‘Volksduitser’ door de SS ingelijfd en trekt hij door Polen. Maar hij deserteert en komt terecht bij een Pools-Russische sabotage-eenheid. Na de oorlog keert hij terug naar zijn geboorteland. Daar ontmoet hij de liefde van zijn leven, Vera.

Vera en Kempf hadden elkaar moeten doden als ze elkaar in de oorlog waren tegengekomen want Vera is een Kroatische communiste, die als partizaan tegen de nazi’s vocht. Ze zetten een zoon op de wereld, de verteller van de roman, maar het besef dat ze ooit vochten in twee kampen die elkaar op leven en dood bestreden, leidt tot een steeds grotere vervreemding en de ondergang van hun huwelijk.

Kempf worstelt zijn hele leven met de vraag: wie ben ik, bij wie hoor ik, hoe moet ik leven? Hij wordt zich bewust van een treurige historische continuïteit: ‘altijd hetzelfde’, verzucht hij in de jaren negentig tijdens de Joegoslavische burgeroorlog. Altijd hetzelfde, een constatering actueler is dan ooit.

De reparatie van de wereld is een grote historische roman en een tragische familiesaga. Hij beschrijft het lot van een vrouw en een man die voor elkaar bestemd leken te zijn. Maar op de puinhopen van naoorlogs Midden-Europa ontkomt niemand aan de last van het verleden.

Manuel Mena, de oudoom van Javier Cercas, sneuvelt in 1938 op negentienjarige leeftijd, na een jaar in de frontlinies van de Spaanse burgeroorlog. Lang was hij een held, maar naarmate het besef doordrong dat hij aan de verkeerde kant had gevochten, groeide de schaamte en werd Manuel het zwarte schaap van de familie.
Cercas durfde niet eerder over dit gevoelige onderwerp te schrijven, maar kon deze fundamentele kwestie niet blijven omzeilen. In deze non-fictieroman bezoekt Cercas de plaatsen waar Manuel leefde en de plek waar hij stierf, hij spreekt met familieleden en strijdmakkers, en gaat na hoe het verleden doorwerkt in het heden.

Nieuwe leestips

Op de laatste bijeenkomsten werden enkele boeken als leestip vernoemd, nl.:

• • • Anjet Daanje, De herinnerde soldaat
    • Mohamed Mbougar Sarr, De diepst verborgen herinnering van de mens
    • Andrej Koerkov, Picknick op het ijs
    • Tülin Erkan, Honingeter
    • Jean-Baptist Andrea, Honderd miljoen jaar en een dag
    • Nino Haratischwilli, Het schaarse licht
    • Eva Rammeloo, Alles onder controle
    • Jan Brokken, De kampschilders
    • Kawaguchi Toshikazu, Voordat de koffie koud wordt
    • Ferdinando Aramburu, Het tellen van de dagen
    • Waguib Ghali, Bier in de snookerclub

Gelezen in 2021

In ‘De vriend’ van Sigrid Nunez verliest een vrouw onverwacht haar beste vriend en literaire mentor, en wordt bovendien opgezadeld met diens hond, die ze eigenlijk niet kan en wettelijk niet mag huisvesten in haar krap bemeten appartement in New York.
Haar rouwproces om de vriend wordt intenser door het stille lijden van de hond, een enorme Deense dog die niets begrijpt van de plotselinge verdwijning van zijn baas. De omgeving van de vrouw maakt zich zorgen dat ze slachtoffer is geworden van een soort magisch denken, want ze weigert gescheiden te worden van de hond. Geïsoleerd van de rest van de wereld en geobsedeerd door de zorg voor de hond, lijkt ze haar verstand te verliezen.
‘De vriend’ is een weemoedige meditatie over verlies, eenzaamheid en vriendschap. Haar overpeinzingen en observaties over schrijvers en het wezen van schrijver-zijn en literatuur maken het bovendien tot een buitengewoon rijk, stimulerend boek. Nunez kreeg voor dit boek de National Book Award 2018.

Gelezen in 2020

Een volkswijsheid zegt dat het huis van je ouders leegruimen meevalt, tot je aan de zolder begint. Govert Delvoix, gewezen boekhandelaar, ondervindt het aan den lijve. Wanneer zijn moeder sterft, duikt onverwacht een doos op met explosief materiaal. Een en ander moet ernstig worden herbezien: zijn vaders oorlogsverleden, maar ook zijn eigen verleden, met name zijn relatie tot zijn eerste, vroeggestorven vrouw. Spoedig krijgen de gebeurtenissen een dynamiek waarin waarheid en verzinsel, geschiedenis en mythe elkaar omarmen in een duizelingwekkende danse macabre. En Govert danst mee, overmoedig, overtuigd als hij is dat hij de dans leidt.

Gelezen in 2019

1946: Londen herstelt zich van de blitzkrieg. De veertienjarige Nathaniel en zijn zus Rachel zijn door hun geliefde moeder Rose achtergelaten bij een raadselachtige ‘voogd’ met de bijnaam De Mot. In eerste instantie denken ze dat hij een crimineel is maar ze groeien redelijk gelukkig op in de excentrieke wereld die hij creëert, vol kleurrijke vrienden die zich in de chaotische naoorlogse jaren op nogal ongebruikelijke wijze over hen ontfermen. Twintig jaar later reconstrueert Nathaniel zijn bijzondere verleden, het opgroeien in de wereld van De Mot en het grote geheim van zijn moeder. Werkelijkheid, herinnering en verbeelding komen samen in deze prachtige roman van meesterstilist Ondaatje.

 

 

 

 

 

De eens zo innige band tussen Isma en de jongere tweeling Aneeka en Parvaiz wordt zwaar op de proef gesteld als Parvaiz besluit in de voetsporen van hun overleden jihadi-vader te treden en verdwijnt. Dan komt Eamonn, zoon van een machtig politicus, in het leven van de zussen. is Eamonn Aneeka’s ware liefde? Of het middel tot Parvaiz’ bevrijding? Plots is het lot van beide families onlosmakelijk met elkaar verbonden en blijkt hoe verwoestend liefde en loyaliteit kunnen zijn.

Kamila Shamsie geeft met dit spannende en hartverscheurende verhaal een uiterst genuanceerde inkijk in de complexiteit van burgerschap, liefde, familie en verschillende culturen in Europa.

 

 

 

Duitsland, april 1945. De oorlog is verloren, geallieerde troepen rukken op langs totaal verwoeste steden. De Amerikaanse officier Michael Hansen keert terug naar zijn geboorteland om in opdracht van de geheime dienst uit te zoeken welke rol de vooraanstaande rassenhygiënicus dr. Alfred Ploetz heeft gespeeld in het Derde Rijk. Hansen verricht zijn werk vanuit een geconfisqueerde villa, legt beslag op een luxe cabriolet en wordt verliefd op de jonge Duitse weduwe Molly.

Met Icarië laat Uwe Timm eens te meer zien dat hij een meesterverteller is. Op indrukwekkende wijze verweeft hij feit met fictie, en verwoesting met romantiek in een grandioze roman waarvoor hij meer dan veertig jaar onderzoek deed.

 

 

 

 

Op een nacht vergrijpt Tille Storkema, een jonge boer en vader van twee kleine kinderen, zich bij een fietspad aan een zestienjarig meisje uit het dorp. De volgende ochtend wordt zij naakt en levenloos teruggevonden in een weiland.

Dertien jaar zal het duren voordat Tille eindelijk wordt gepakt en de waarheid met kracht zal doordringen tot de wereld, het dorp, zijn vrouw, zijn kinderen. Dertien lange jaren blijft Tille gewoon een boer, een echtgenoot en een vader. Tot aan het einde probeert hij een goede vader voor Suze te zijn, zijn kleine meid.

Maar er komt steeds meer druk op hem te staan. Het dorp smeedt zich wild aaneen tegen de vermeende daders uit het asielzoekerscentrum. Tille wordt geplaagd door ontwrichtende herinneringen. Onder zijn ogen bereikt zijn dochter Suze de leeftijd van zijn slachtoffer.
Jij bent van mij is een roman over een dader en een vader. Zelden werd een eerlijker beeld van een misdaad neergezet dan in deze uitzonderlijke roman, even spannend als onthutsend, even schuchter als schaamteloos, geschreven met het stilistisch vernuft van een meester.

 

 

Hoe een dorp in de bergen zich verzet tegen zijn eigen verdrinkingsdood
Het in Trentino (Zuid-Tirol) gelegen Curon, Graun im Vinschgau in het Duits, is een plek op het breukvlak van de geschiedenis. Nadat Mussolini in 1923 aan de macht is gekomen wordt de bevolking het gebruik van hun moedertaal ontzegd. Het Duits wordt zelfs van de grafstenen gewist.

Trina, studerend voor onderwijzeres, ziet zich aldus van haar toekomst beroofd. Ze trouwt met Erich, die zich verzet tegen de gedwongen italianisering van de regio en de aanleg van een dam die het dorp uiteindelijk onder water zal zetten. Sommigen richten hun hoop op nazi-Duitsland. Dit slaat in het dorp en ook in het gezin van Trina en Erich een diepe kloof.

 

 

 

 

Uit het niets verschijnen 32 kinderen in San Cristóbal, een kleine stad in de tropen, gelegen tussen de jungle en een rivier. Niemand weet wie deze kinderen zijn en ze spreken een onbegrijpelijke taal. Ze hebben honger, zijn gewelddadig en hebben een ontregelend effect op de bewoners van het stadje. Wanneer vervolgens twee volwassenen worden neergestoken in een supermarkt, neemt de angst hand over hand toe. Twintig jaar later schrijft een gemeentebeambte een verslag over de gebeurtenissen van toen, over hoe de bewoners gedwongen werden na te denken over chaos en orde, geweld en beschaving, en hoe ze uiteindelijk de terreur hebben weten te overleven.
In de stijl van Heart of Darkness en Lord of the Flies is Republiek van licht een prachtig geschreven, subtiele, maar ook zeer spannende fabel over de tijd waarin wij leven. Een unieke roman die voorbestemd lijkt een moderne klassieker te worden.

Gelezen in 2018

Londen 1893: de nog jonge weduwe Cora Seaborne begint een nieuw leven. Met haar onhandelbare (want autistische) puberzoon Francis en diens even stoere als charmante gouvernante neemt ze haar intrek in het stadje Colchester. Tijdens haar enerverende ontdekkingstochten door de ruige natuur van Essex, op zoek naar een mythisch zeemonster dat het nabijgelegen Aldwinter zou terroriseren, ontmoet ze de steile en stugge dorpsdominee William Ransome, die aanvankelijk niets moet hebben van deze onconventionele dame uit de Londense society met haar bizarre voorliefde voor monsters en fossielen. De oerkrachten van aantrekking en afstoting die daarbij loskomen, dreigen hun beider leven volledig te ontwrichten.
Tegen de achtergrond van de stormachtige ontwikkelingen in de medische wetenschap en de gepassioneerde strijd tegen de levensgevaarlijke huisvesting van de Londense armen, heeft Sarah Perry een roman geschreven met een hele stoet onvergetelijke personages en spannende plotwendingen die over elkaar heen blijven buitelen, in een frisse en prikkelende stijl die wemelt van de pakkende beelden: topliteratuur vol schrijnende en soms ook lyrische momenten, die toch speels en onderhoudend blijft

 

 

 

Sint-Petersburg en de Tsjaikovski’s – een nieuwe grote historische roman van de meester in het genre
Kolja is acht jaar oud en doofstom als de gebroeders Modest en Pjotr Iljitsj Tsjaikovski zich over hem ontfermen. Zeventien jaar lang trekken zij met hem op. Reizend door Europa bevrijden zij de jongen uit zijn isolement.

Wanneer Pjotr Iljitsj in 1893 in Sint-Petersburg overlijdt, twijfelt Kolja, inmiddels 25, direct aan de officiële doodsoorzaak, cholera. De ware toedracht wordt angstvallig verzwegen, maar stilte kent voor een dove als Kolja geen geheimen. Drie dagen – tot de staatsbegrafenis – heeft hij om de waarheid te achterhalen. Maar terwijl Sint-Petersburg gonst van de geruchten, rijst de vraag of hij de Tsjaikovski’s, die hem leerden spreken, niet beter dient door nu te zwijgen.

 

 

 

 

 

In de steile wijngaarden van het Spaanse Ribeira Sacra komt Alvaro om bij een auto-ongeluk. Zijn partner Manuel reist zo snel hij kan van Madrid naar Galicië, maar tevergeefs: het politieonderzoek is al gesloten. Zijn adellijke, invloedrijke schoonfamilie ziet hem bovendien liever meteen weer vertrekken. Als Manuel op het punt staat de regio te verlaten, staat gepensioneerde politiecommandant Nogueira ineens voor zijn neus, die beweert dat de dood van Alvaro geen ongeluk was… Manuel, Nogueira en priester Lucas, jeugdvriend van Alvaro, beginnen aan een onheilspellende tocht op zoek naar de waarheid. Gaandeweg raken ze meer en meer verstrikt in een web van leugens, bedrog en familiegeheimen.

‘Dit alles zal ik je geven’ is een intrigerende psychologische thriller over vriendschap, verraad, diep weggestopte geheimen, complexe familiebanden en duistere religieuze overtuigingen.

 

 

 

 

Als voor de ogen van de twaalfjarige Antoine zijn lievelingshond wordt vermoord, reageert hij zijn woede af op zijn zesjarige buurjongetje. Hij slaat en schopt en gaat net zolang door tot…
Dood. Het was een ongeluk, maar wie gelooft dat? In blinde paniek besluit Antoine ieder spoor uit te wissen. Drie dagen brengt hij in wanhoop door. Zal de waarheid aan het licht komen? En zal hij zijn schuldgevoel ooit te boven komen?
‘Drie dagen en levenslang’ is een intelligente page-turner. Een even duistere als schokkende en vooral onweerstaanbaar spannende, psychologische roman.

 

 

 

Vaderland is een grootse roman over familie, loyaliteit en strijd. Twintig jaar na de dood van haar man verhuist Bittori terug naar hun geboortedorp. Haar man werd vermoord door de Baskische terreurbeweging eta, vermoedelijk door de zoon van Bittori’s jeugdvriendin, Miren. Voor Bittori sterft, wil ze de ware toedracht kennen. Ze denkt zelfs Mirens zoon te kunnen vergeven om zo het verleden af te sluiten.

Bittori en Miren zijn getekend door een politiek fanatisme waar geen van beiden een boodschap aan had maar dat hen lijnrecht tegenover elkaar heeft geplaatst. En nu moeten ze hun wonden en verdriet, keuzes en hun levens onder ogen zien. Is een verzoening mogelijk?

Vaderland is een grootse roman over familie, loyaliteit en strijd. Fernando Aramburu beschrijft met veel menselijkheid de slachtoffers én de daders, in deze magistrale verbeelding van de bloedige geschiedenis die het Baskenland heeft verscheurd.

Gelezen in 2017

Een van de mooiste liefdesverhalen van de wereldliteratuur.
De liefdesgeschiedenis tussen Ali, een jonge adellijke moslim, en Nino, dochter van een christelijke zakenman, speelt in Azerbeidzjan ten tijde van de Eerste Wereldoorlog en Russische Revolutie. In deze wereld is het de liefde tussen Ali en Nino die alle grenzen overstijgt. Een adembenemend liefdesverhaal tussen twee culturen

 

 

 

 

 

 

Negen mannen. Allen in een verschillende levensfase, allen weg van huis, en allen proberen ze – in de buitenwijken van Praag, naast een Belgische snelweg, in een goedkoop Cypriotisch hotel – te begrijpen wat het betekent om te leven, in het hier en nu. Szalay trekt een lijn van de lente van de jeugd tot de winter van de oude dag, en brengt in Wat een man is deze verschillende levens samen om mannen te laten zien zoals ze zijn: lachwekkend en niet in staat zich goed uit te drukken, shockerend en verachtelijk, levenslustig, meelijwekkend, hilarisch en vol oprecht verlangen. Terwijl de jaren deze mannen achtervolgen, wordt de inzet verbijsterend hoog in dit doordringende portret van eenentwintigste-eeuwse mannelijkheid.

 

 

 

 

Het is oorlog. Antwerpen wordt bezet door geweld en wantrouwen.
Wilfried Wils acht zichzelf een dichter in wording, maar moet tegelijk zien te overleven als hulpagent. De mooie Yvette wordt verliefd op hem en haar broer Lode is een waaghals die zijn nek uitsteekt voor joden. Wilfrieds artistieke mentor, Nijdig Baardje, wil juist alle joden vernietigen.
Onbehaaglijk laverend tussen twee werelden, probeert Wilfried te overleven terwijl de jacht op de joden onverminderd verdergaat. Jaren later vertelt hij zijn verhaal aan een van zijn nakomelingen.
Een ambitieuze, veelzijdige roman die de lezer niet los zal laten. Olyslaegers bewees zijn meesterschap al eerder, maar met WIL zal hij menigeen volstrekt verrassen

 

 

 

 

Saoedi–Arabië in de jaren tachtig: de olieprijzen reiken tot in de hemel. Frances Shore en haar echtgenoot Andrew – voor veel geld aangetrokken voor een groots bouwproject – betrekken in Jeddah een appartement buiten de expat-compound. Meteen wordt duidelijk hoezeer de situatie en de ultraconservatieve, islamitische mores van het land invloed hebben op Frances’ leven. Behalve wat incidentele contacten met een paar vrouwen in het gebouw is ze afgesneden van werk, sociale contacten en haar vrijheid buitenshuis. Af en toe ongestoord boven op het dak staan en over de stad uitkijken is het hoogst haalbare. Het maakt haar hypergevoelig en paranoïde, de voortdurende beklemming van haar leven is bijna tastbaar en creëert scheuren in hun huwelijk. Bovendien bestaan er in deze claustrofobische omstandigheden amper mogelijkheden om de muur van vooroordelen over westerlingen te doorbreken. Behalve een intiem portret van een vrouw en een huwelijk is Acht maanden in Gazastraat achtentwintig jaar later onverminderd actueel.

 

 

 

Juli Zeh heeft met Ons soort mensen een meesterwerk geschreven. Het lijkt alsof Linda in het paradijs is beland in het dorp Unterleuten. Maar de plattelands-idylle wordt wreed verstoord wanneer een investeringsmaatschappij besluit er een windmolenpark te gaan bouwen.
Twee dorpsgenoten, een belegger en een boer, zijn bereid grond te verkopen voor een paar miljoen euro, maar dat grondgebied is nét te klein. Als Linda ook verkoopt is er wel genoeg plek. In gedachten ziet ze haar droom in vervulling gaan: eigenaar van een manege worden. Ze probeert het onderste uit de kan te halen.
Dan is er nog een doorgewinterde herrieschopper, die alles op alles zet om het windmolenpark tegen te houden. Oude geschillen steken de kop op in het dorp – hoeveel intriges kunnen de bewoners aan?
Juli Zeh ontleedt de personages meesterlijk en met subtiele humor en laat hun ware gezichten zien. Ons soort mensen is een bestseller in Duitsland!

 

 

 

.

Uitstap op 6 mei 2017

Op zaterdag 6 mei 2017 speelde de leesclub op verplaatsing. Een uitstap georganiseerd door Lut Laridaen, die oorspronkelijk uit Eede in  Zeeland afkomstig is.

Eerst maakte de groep een grenswandeling tussen Maldegem en Eede: met verhalen over de grens, smokkeltijd, den Grooten Oorlog, … Ook gekruid met een paar sagen en legendes van Maldegem en Aardenburg. Trui Hoste was de gidse.
De boekbespreking en aperitief volgden in  Convent Santa Clara, in Middelburg, een gezellige taverne waar we praatten over ‘Wil’ van Jeroen Olyslaegers met een hapje en een drankje.
De dag afsluiten deden we in restaurant De Tol, Eede/Aardenburg, Zeeland.